Zorg voor een veilige sfeer in de les. Besteed aandacht aan het creëren van stabiele groepsdynamica: zodra leerlingen zich veilig voelen, kunnen zij instappen in een leerproces. Denk bijvoorbeeld aan kleine bindingsopdrachten, laat leerlingen met elkaar samenwerken, geef ruimte voor een grapje. 

Geef leerlingen keuzevrijheden, bijvoorbeeld  in wat voor kleding  ze dragen in de les en gun ze een momentje om even contact met jou en elkaar te maken. 

Leerlingen vinden het  het prettig om hun eigen plekje in de studio te vinden. Laat ze zelf beslissen waar ze de les willen starten, dan wordt rijen wisselen daarna gemakkelijker.

Experimenteer eens met de indeling van je studio: spiegels open, spiegels dicht? Lichten aan, lichten uit? Werk je frontaal, of in een cirkel?

Spreek je doelstellingen uit aan het begin van de lessenreeks: waar gaan ze aan werken?  Zo betrek je ze in hun eigen leerproces.

Bied de ruimte om voor leerlingen gevoelige onderwerpen bespreekbaar te maken. Bijvoorbeeld het hebben van een 'danserslichaam'. Er bestaat niet zoiets als een perfect lichaam, maar een leerling kan hier wel mee in zijn/haar hoofd zitten.

Een goede manier om leerlingen uit het hoofd en in het lijf te krijgen, is om tijdens je les improvisatie-opdrachten in te bouwen waarin leerlingen hun eigen ik kunnen uiten. In creatief-expressieve lessen zijn leerlingen over het algemeen minder bezig met het uiterlijk vertoon van hun bewegingen en zijn ze meer aan het voelen. Puur technische uitvoering kan perfectionisme, en daarmee faalangst, versterken. 

"Voor mij is dat omdat techniek vaststaat: je voet gaat de verkeerde kant op, daar kan je niet tegenin gaan, dat is dan zo. Voor mijn gevoel kan ik daar meer in falen. Ik kan niet falen in improviseren want dat ben ik, en dat is wat ik doe. " - Merel Kuin

Leg daarnaast in je lessen niet alleen de nadruk op dansvaardigheden, maar werk ook aan bewustzijn van lijf: welke signalen geeft je lichaam je? Kijk voor voorbeeldoefeningen onder het kopje 'werkvormen'.

Enkele voorbeeldoefeningen die je zou kunnen gebruiken in je lessen:

Check-up: op verschillende momenten bouw je een fysieke check-up in je les in,waarbij leerlingen zich volledig kunnen concentreren op hun eigen lichaam: wat voel ik, wat gebeurt er in mijn lichaam en wat heb ik nodig. Ze registreren waar spanning zit in hun lijf, brengen hun aandacht naar deze plek en kunnen dit door middel van de ademhaling verzachten. Vraag ook of ze verschillen tussen de verschillende check-ups ervaren. 

Eventueel kun je een improvisatie-oefening koppelen aan bovenstaande check-up. Waar je aan kunt denken is bijvoorbeeld het gebruiken van de spanning die je voelt als aanzet voor je bewegingen.

Door leerlingen bewust te maken van de innerlijke criticus, leren ze dat negatieve gedachten omgezet kunnen worden naar positieve. Dit kun je doen in bijvoorbeeld je side-coaching of bij het uitleggen van een stukje choreografie. Richt je niet alleen op hoe de beweging eruit moet zien maar ook hoe de beweging zou moeten voelen. En in je coaching kun je ook met niet-woorden coachen: imiteer bijvoorbeeld de dynamiek van de muziek, en zweep je leerlingen hiermee op.

Je kunt de fysieke reactie van een faalangstsituatie ook gebruiken om bewegingsopdrachten mee te bedenken. Als iemand zich klein maakt in beweging, kun je dit in een oefening verwerken om de leerling groter te laten bewegen bijvoorbeeld. Zorg voor een goede opbouw hierin, kleine stapjes richting je einddoel.

In je side-coaching en tijdens het uitleggen van bijvoorbeeld een combinatie kun je leerlingen motiveren, helpen anticiperen en complimenteren. Gebruik je stem (en niet alleen woorden!), gebruik je eigen fysiek en nodig leerlingen uit om fouten te maken. Probeer uit, kijk waar jouw groep goed op reageert.

Vertel je leerlingen niet alleen hoe een beweging eruit zou moeten zien, maar richt je eens op hoe een beweging zou moeten voelen. Zo haal je de aandacht weg van de spiegel, weg van het uiterlijk vertoon en laat je de leerlingen naar binnen gaan: voelen!

Geef feedback op de kwaliteiten van leerlingen of hun leerhouding, en niet alleen op de uitvoer van de danspassen, hun vaardigheden. (positieve bekrachtiging). Didactisch coachen ( zie kolom hieronder, Anne Bos)

Wees je bewust van de kracht  van complimenten!

" Ik moet gewoon af en toe horen ‘joh, je zit op de goede weg’, om door te gaan, juist door die faalangst. Alleen ik kan dat niet, ik denk als je dat niet per se weet, straal ik dat niet uit. Dat is mijn valkuil." – Merel Kuin

En... Stimuleer het delen van ervaringen! Leerlingen met faalangstgedachten kunnen zich alleen voelen maar juist door hier met elkaar over te praten ontstaat herkenning en het besef dat iedereen dit kan voelen. Een goed moment om een dergelijk gesprek te gaan voeren is om te starten is bijvoorbeeld in de periode voor een voorstelling, auditie of een ander prestatiemoment. Een ander goed moment is bijvoorbeeld de start van een nieuw dansjaar. Begin als docent bijvoorbeeld met het stellen van een vraag, of deel je eigen ervaringen met je groep.